Wennen, plannen en gebarentaal
Door: Kalina
Blijf op de hoogte en volg Kalina
16 Februari 2015 | Bangladesh, Khagrāchari
Khagrachari is een regio in Chittagong Hills Tract. Binnen dit gebied vind je een groot aantal dorpen. Wij wonen in Moduphur. Door het dorp loopt feitelijk 1 lange straat gevuld met een aaneenschakeling van kleine winkeltjes en marktkraampjes. Hier valt mij weer op wat ik wel vaker zie ik het buitenland; het lijkt wel alsof iedereen hetzelfde verkoopt en niemand zich druk maakt om concurrentie.
Vele minimarkets waar je alles kunt vinden, van een mandje eieren aan het plafond en kruiden en rijst in mooie zakken tot deodorant en haarverf. Zelfs sponsjes, blijk nu, als je de juiste uitspraak in Bangla maar weet te treffen.
Zittend op straat verkopen mannen en vrouwen verse groenten en fruit dat gewogen wordt met ouderwetse handweegschalen en gewichten. Op aardappelen, uien en knoflook na herken ik bijna niets en ik pijnig mijn hersenen wat ik kan koken op een éénpits gasstel, zonder gebruik te kunnen maken van een oven, kaas, vlees of vis. De laatste twee zijn hier wel verkrijgbaar maar van een stuk vlees op een houten hakblok met vliegen erom heen, kip met stukjes bot erin en gedroogde vis met ontelbare, soms forse, graten kiezen wij ervoor vegetarisch te eten.
Boodschappen doen op de markt levert hilarische taferelen op. Wij kennen de Bangla benamingen niet voor de lokale producten en daarnaast wordt hier ook Marma, Chakma en Tripura gesproken, allemaal dialiecten van de gelijknamige bevolkingsgroepen die hier wonen. Op een gegeven moment staat zelfs een locale meneer met ons mee te gebaren om zijn collega duidelijk te maken wat wij bedoelen. Een courgette heeft hier wat weg van een honkbalknuppel en op de gok gekochte, vreemd gevormde en gekleurde dingen bleken gewoon komkommers.
Waar wij met verwondering kijken naar alle bijzondere koopwaar, zijn wij volgens de Bengalezen de echte bezienswaardigheid. In een groepje staan ze om me heen als ik tomaten aan het kopen ben en op weg naar huis worden we nieuwsgierig gevolgd. Kinderen begroeten ons met een vrolijk ‘ hello, how are you?’ en rennen gierend van de lach weg als we antwoord geven. Volwassenen observeren ons met een strakke blik maar als wij hen begroeten met het locale ‘namaskar’ verschijnt er een glimlach op hun gezicht. Inmiddels hebben we zelfs het nummer van een student met een tomtom, het electrische voertuigje hier, die ‘ any time’ als onze chauffeur wil fungeren.
Naast de boodschappen nemen ook andere, gewoonlijk simpele klusjes, hier meer tijd in beslag dan we gewend zijn.
Je moet er rekening mee houden dat de stroom uit kan vallen, wat op dit moment gemiddeld twee keer per dag gebeurt. Zolang er stroom is, doe je alles waar je elektriciteit voor nodig hebt: water koken voor de purifier, om enigszins warm te kunnen badderen en om kleding te wassen. Dit doen we met de hand, al slaan wij ons wasgoed niet stuk op stenen zoals de locale dames. Ook apparaten opladen en de waterpomp aanzetten doen we zodra we de kans hebben.
Een hurricane lamp is één van de eerste dingen die we hebben aangeschaft, na plotseling door het donker te zijn overvallen. Nu we ook kaarsen hebben gevonden, waar zijn we zonder Google Translate tegenwoordig, dineren we bij kaarslicht. Een beetje romantiek om de noeste huiselijke arbeid te compenseren.
Vele minimarkets waar je alles kunt vinden, van een mandje eieren aan het plafond en kruiden en rijst in mooie zakken tot deodorant en haarverf. Zelfs sponsjes, blijk nu, als je de juiste uitspraak in Bangla maar weet te treffen.
Zittend op straat verkopen mannen en vrouwen verse groenten en fruit dat gewogen wordt met ouderwetse handweegschalen en gewichten. Op aardappelen, uien en knoflook na herken ik bijna niets en ik pijnig mijn hersenen wat ik kan koken op een éénpits gasstel, zonder gebruik te kunnen maken van een oven, kaas, vlees of vis. De laatste twee zijn hier wel verkrijgbaar maar van een stuk vlees op een houten hakblok met vliegen erom heen, kip met stukjes bot erin en gedroogde vis met ontelbare, soms forse, graten kiezen wij ervoor vegetarisch te eten.
Boodschappen doen op de markt levert hilarische taferelen op. Wij kennen de Bangla benamingen niet voor de lokale producten en daarnaast wordt hier ook Marma, Chakma en Tripura gesproken, allemaal dialiecten van de gelijknamige bevolkingsgroepen die hier wonen. Op een gegeven moment staat zelfs een locale meneer met ons mee te gebaren om zijn collega duidelijk te maken wat wij bedoelen. Een courgette heeft hier wat weg van een honkbalknuppel en op de gok gekochte, vreemd gevormde en gekleurde dingen bleken gewoon komkommers.
Waar wij met verwondering kijken naar alle bijzondere koopwaar, zijn wij volgens de Bengalezen de echte bezienswaardigheid. In een groepje staan ze om me heen als ik tomaten aan het kopen ben en op weg naar huis worden we nieuwsgierig gevolgd. Kinderen begroeten ons met een vrolijk ‘ hello, how are you?’ en rennen gierend van de lach weg als we antwoord geven. Volwassenen observeren ons met een strakke blik maar als wij hen begroeten met het locale ‘namaskar’ verschijnt er een glimlach op hun gezicht. Inmiddels hebben we zelfs het nummer van een student met een tomtom, het electrische voertuigje hier, die ‘ any time’ als onze chauffeur wil fungeren.
Naast de boodschappen nemen ook andere, gewoonlijk simpele klusjes, hier meer tijd in beslag dan we gewend zijn.
Je moet er rekening mee houden dat de stroom uit kan vallen, wat op dit moment gemiddeld twee keer per dag gebeurt. Zolang er stroom is, doe je alles waar je elektriciteit voor nodig hebt: water koken voor de purifier, om enigszins warm te kunnen badderen en om kleding te wassen. Dit doen we met de hand, al slaan wij ons wasgoed niet stuk op stenen zoals de locale dames. Ook apparaten opladen en de waterpomp aanzetten doen we zodra we de kans hebben.
Een hurricane lamp is één van de eerste dingen die we hebben aangeschaft, na plotseling door het donker te zijn overvallen. Nu we ook kaarsen hebben gevonden, waar zijn we zonder Google Translate tegenwoordig, dineren we bij kaarslicht. Een beetje romantiek om de noeste huiselijke arbeid te compenseren.
-
16 Februari 2015 - 10:58
Melisse:
Hey Ka,
Leuk, zo'n beeld van hoe het jullie vergaat. Ga zo door!
Kus, Lisse -
16 Februari 2015 - 11:10
Vellah:
Klinkt als een avontuur. Lekkere update weer. Mooi hoe jij en Sun toch ieder je eigen verhaal vertellen (Sun loopt wat achter op jou) dus het is elke keer weer een leesfeest! Enne ... ik ken het verhaal van de spin al, maar die verwacht ik toch nog wel eens in geuren en kleuren in een volgende update. :P -
16 Februari 2015 - 11:53
Rita:
Sterkte met de was doen ,gelukkig geen stroom voor nodig dus.......... :( -
16 Februari 2015 - 16:52
Marion:
Omg, Kalina, ik ben zo blij voor je... sponsjes!!! Zet 'm op, meid. -
16 Februari 2015 - 21:48
Joyce:
Mijn hemel, dat is schakelen zeg. Soms lijkt het me hilarisch, maar kan me ook voorstellen dat het enorm veel energie kost dat je helemaal niets meer op de automatische piloot kunt doen. Wat ik wel weet is dat het doen van veel nieuwe dingen zorgt voor nieuwe verbindingen in en ontwikkeling van je hersenen ;-). Elk nadeel heeft een voordeel, hihi. Heel veel plezier tijdens jullie ontdekkingstocht op zoek naar nieuwe rituelen en gewoonten in een land waar je nog zo weinig van weet.
Liefs,
Joyce -
17 Februari 2015 - 04:13
Kalina Hoogendonk:
Klopt, het kost tijd om hier je draai te vinden, maar die hebben we hier dan ook. Een sociaal leven hebben we hier nog niet na werktijd, op af en toe eten bij onze Italiaanse vriendin Daniela na. We kunnen dus alle tijd besteden aan boodschappen doen en koken. Nieuwe dingen doen geeft mij energie en we liggen er op tijd in omdat hier nou eenmaal niet erg veel te doen is 's avonds. Eens zien of die nieuwe hersenverbindingen vruchten af gaan werpen straks terug in Nederland;-) -
18 Februari 2015 - 17:40
Margaretha:
Wow Kalina,
Het lijkt net Kruistocht in spijkerbroek.... Jullie gaan terug in de tijd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
