Van viskwekers tot fruithandelaren
Door: Kalina
Blijf op de hoogte en volg Kalina
21 Maart 2015 | Bangladesh, Khagrāchari
Een van de taken die wij ons afgelopen weken toegeëigend hebben, was het evalueren van een mislukt project. Een youth club met de vorstelijke naam Sir Nabin Smriti Samsad besloot, met financiële hulp van VSO, vis te gaan cultiveren. Dat leek een bijzonder goed plan, niet in de laatste plaats omdat het nog niet eerder gedaan was door een youth club in deze regio. Een makkelijke manier om snel geld te verdienen, zo was de gedachte en enthousiast gingen ze van start. Helaas leidde dit niet tot de flinke winst waar ze op gerekend hadden maar tot stevig verlies en een nog grotere kater.
Desalniettemin lag het volgende plan al klaar: met het resterende budget van VSO en de gemaakte omzet van de club zou komend seizoen een nieuwe poging gewaagd worden met een andere vissoort.
Daar zagen wij kans om een voet tussen de deur te schuiven en de leden pas op de plaats te laten maken. Ons advies: het project evalueren, leren van de opgedane ervaring en op basis daarvan een plan maken voor de toekomst.
Gewapend met vellen papier en stiften vroegen we de clubleden het hemd van het lijf over hun verwachtingen ten aanzien van het project, de voorbereiding, uitvoering en het resultaat. Vragen die eerst tot stilte en vervolgens tot heftige discussies leidden, tot vreugde van Suvo die de leden niet vaak zo actief aan het werk ziet. Wij konden niet anders dan wachten op de Engelse vertaling die niet zelden samengevat werd als: “They say they don’t know” of “They are confused”. Een duidelijk hint voor ons om de vraag eenvoudiger te formuleren en door te vragen.
Het resultaat: een rijtje aanbevelingen voor toekomstige viskwekers en het besef dat een goede voorbereiding van belang is om de kans op succes te vergroten. Wij visualiseerden dit door het woord ‘taka’ met een smiley ernaast, taal die een ieder in Bangladesh verstaat.
Zo snel als plannen hier gemaakt worden, zo gauw veranderen ze ook weer. Vis cultiveren bleek toch niet binnen het budget te passen. Prompt werden de pijlen gericht op het verkopen van jack fruit.
‘Easy money’ was opnieuw de redenering en daar kwamen wij weer met onze vellen papier. De vraag welke winst ze verwachten te gaan maken, is vlug beantwoord. Hoe ze tot dat getal komen, is andere koek. Dat betekent naar de concurrentie kijken en marktonderzoek doen, het aantal vruchten in een boom tellen, een schatting maken van de vraag, omzet en kosten en een planning maken. Zo kwam aan het licht dat een zekere boom niet de voorspelde winst van 3000 taka zal opleveren, maar slechts 550. Even tekent teleurstelling zich af op de gezichten om direct weer in een glimlach te veranderen met de woorden: ‘nee, dat klopt niet want vorig jaar heeft iemand 4000 taka winst gemaakt met die boom’. Ze willen die boom gewoon graag kopen, punt. Wij hebben het sterke vermoeden dat deze speciale band iets te maken heeft met de vrijgezelle dochter van de eigenaar maar meer uitleg krijgen we niet.
Gevoel, optimisme en aannames winnen het in Bangladesh van plannen, berekenen en realiteitszin. Ons doel is hetzelfde als dat van de clubleden: winst maken met een project en streven naar duurzaamheid. De weg ernaar toe is echter anders en laat dat nou precies de reden zijn dat wij door ALO gevraagd zijn met onze kennis bij te dragen aan de ontwikkeling van de youth clubs.
Wij staan klaar om de club een lening van VSO aan te bieden om het gewenste aantal bomen te kunnen kopen. Maar niet voordat zij een gedegen winstvoorspelling hebben gemaakt.
Dat kost tijd en vooral geduld, en daar hebben wij weer wat te leren.
Desalniettemin lag het volgende plan al klaar: met het resterende budget van VSO en de gemaakte omzet van de club zou komend seizoen een nieuwe poging gewaagd worden met een andere vissoort.
Daar zagen wij kans om een voet tussen de deur te schuiven en de leden pas op de plaats te laten maken. Ons advies: het project evalueren, leren van de opgedane ervaring en op basis daarvan een plan maken voor de toekomst.
Gewapend met vellen papier en stiften vroegen we de clubleden het hemd van het lijf over hun verwachtingen ten aanzien van het project, de voorbereiding, uitvoering en het resultaat. Vragen die eerst tot stilte en vervolgens tot heftige discussies leidden, tot vreugde van Suvo die de leden niet vaak zo actief aan het werk ziet. Wij konden niet anders dan wachten op de Engelse vertaling die niet zelden samengevat werd als: “They say they don’t know” of “They are confused”. Een duidelijk hint voor ons om de vraag eenvoudiger te formuleren en door te vragen.
Het resultaat: een rijtje aanbevelingen voor toekomstige viskwekers en het besef dat een goede voorbereiding van belang is om de kans op succes te vergroten. Wij visualiseerden dit door het woord ‘taka’ met een smiley ernaast, taal die een ieder in Bangladesh verstaat.
Zo snel als plannen hier gemaakt worden, zo gauw veranderen ze ook weer. Vis cultiveren bleek toch niet binnen het budget te passen. Prompt werden de pijlen gericht op het verkopen van jack fruit.
‘Easy money’ was opnieuw de redenering en daar kwamen wij weer met onze vellen papier. De vraag welke winst ze verwachten te gaan maken, is vlug beantwoord. Hoe ze tot dat getal komen, is andere koek. Dat betekent naar de concurrentie kijken en marktonderzoek doen, het aantal vruchten in een boom tellen, een schatting maken van de vraag, omzet en kosten en een planning maken. Zo kwam aan het licht dat een zekere boom niet de voorspelde winst van 3000 taka zal opleveren, maar slechts 550. Even tekent teleurstelling zich af op de gezichten om direct weer in een glimlach te veranderen met de woorden: ‘nee, dat klopt niet want vorig jaar heeft iemand 4000 taka winst gemaakt met die boom’. Ze willen die boom gewoon graag kopen, punt. Wij hebben het sterke vermoeden dat deze speciale band iets te maken heeft met de vrijgezelle dochter van de eigenaar maar meer uitleg krijgen we niet.
Gevoel, optimisme en aannames winnen het in Bangladesh van plannen, berekenen en realiteitszin. Ons doel is hetzelfde als dat van de clubleden: winst maken met een project en streven naar duurzaamheid. De weg ernaar toe is echter anders en laat dat nou precies de reden zijn dat wij door ALO gevraagd zijn met onze kennis bij te dragen aan de ontwikkeling van de youth clubs.
Wij staan klaar om de club een lening van VSO aan te bieden om het gewenste aantal bomen te kunnen kopen. Maar niet voordat zij een gedegen winstvoorspelling hebben gemaakt.
Dat kost tijd en vooral geduld, en daar hebben wij weer wat te leren.
-
21 Maart 2015 - 11:42
Sander Faass:
Super leuk om al jullie verhalen te lezen! Missen jullie wel hoot -
22 Maart 2015 - 21:53
Melisse:
Bedankt weer voor je mooie verhaal Ka, en top met die foto's erbij. Dikke kus! -
23 Maart 2015 - 09:31
Marion:
Inderdaad, van je mislukkingen kun je leren. Hartstikke goed dat jullie je inspannen om dat op de Youth Clubs over de brengen. Ik hoor het ook van de andere volunteers: aan ideeen is doorgaans geen gebrek, maar daar schiet de realiteitszin nog wel eens bij in. Terwijl op een dag toch echt die fondsen opdrogen...
Zo te zien op de foto's, kan iedereen nog steeds lachen :-)
Heerlijk! -
26 Maart 2015 - 11:22
Margaretha:
Die realiteitszin en dat geduld.... Nog herkenbaar van BB?
XX Margaretha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
